Springbook farm - Reisverslag uit Murgon, Australië van Marit Parfitt - WaarBenJij.nu Springbook farm - Reisverslag uit Murgon, Australië van Marit Parfitt - WaarBenJij.nu

Springbook farm

Blijf op de hoogte en volg Marit

05 December 2016 | Australië, Murgon

Maandag 21 november 2016 kwamen wij aan op Springbook farm.
Springbook farm is een boerderij waar ze mensen laten ervaren hoe het is om te werken op een Australische boerderij en om de basis te leren.
We werden ontvangen en kregen eerst informatie over wat we zouden gaan doen de komende week.
Ze vertelden ook dat het snake seizoe is op het moment. We moesten dus uit kijken dat we niet zomaar ergens je handen in stopte als je niet kon zien wat er in zat. Slangen zijn met het hete weer heel actief en heel alert. Als je een slang tegen kwam mocht je niet rennen. Een slang kan weinig zien en voelt aan trillingen van geluid waar zijn prooi is. Als je zou rennen zouden ze op je af komen. We moesten rustig weg lopen. We hebben in de week alleen 1 slang gezien vanuit de auto.
Er zijn een aantal slangen dodelijk in Australie.
We begonnen daarna met het quad rijden en daarna gingen we leren om te rijden in de kleine tractor.
Op dinsdag gingen we verder met de tractor alleen nu met de aanhanger. We moesten achter uit rijden met de trailer er achter. Hier was ik niet heel erg goed in. Daarna gingen we met de grote tractor hooi balen verplaatsen.
De volgende dag gingen we motor rijden. We kregen eerst een aantal dingen te weten over de motor. Wat je allemaal moet controleren voor je weg gaat en waar de koppeling, gas en rem zitten.
Daarna was het gewoon ga maar rijden. Het ging ontzettend goed. Tot ik in een bocht onder uit ging. Maar ik had niks en ging weer verder.
We moesten op een gegeven moment Phil volgen op de motor. We gingen eerst 10 minuten op het veld rijden en daarna gingen we over heuvels rijden. Je mocht niet remmen met de hand rem want dan zou het stuur blokkeren. We gingen moeilijkere dalingen doen over grint, takken en bladeren. We kwamen bij een hele stijlen helling. Het meisje voor me Mette was heel bang en vond het helemaal niet leuk. Ik rakte nerveus van de daling en deed het gas te veel open. En reed tegen Mette het meisje voor me op. Ze had gelukkig niks (tot ze terug kwam bij de boerderij en haar voet blauw en dik was). Door dat ik tegen haar aan ben gereden ging het daarna heel slecht. Telkens deed ik het gas te veel open en viel op een helling omhoog van de motor. Iedereen reed verder. Daar zat ik dan met mijn motor. Hij was te zwaar om zelf omhoog te krijgen. Na 5 minuten kwamen ze gelukkig terug om mij te helpen. We gingen terug naar de boerderij. Phil vertelden dat we na de lunch de andere kant opgingen waar we moesten rijden over moeilijkere ondergrond. Ik dacht bij mezelf niet nog een keer. Mette kon helaas niet meer mee. Na de lunch gingen we rijden bij de dam die achter een heuvel lag. Niet 2 minuten later lag Mo en zijn motor in het water. En hij kwam er niet meer uit. We moesten met de quad de motor uit het water trekken. Gelukkig was Mo oke maar zijn motor was stuk gegaan doordat er water in de motor was gekomen. Australische mensen vloeken graag en maken je uit voor van alles. Daar moet je echt door heen kijken. Want ze hebben wel het beste met je voor. We zijn daarna niet meer verder gegaan met het motor rijden.
Woensdag gingen we paardrijden. De paarden leven daar gewoon los over het terrein bij de boerderij. Als je ze nodig hebt moet je ze met de motor naar de bak drijven. Ze hebben ongeveer 20 paarden.
Omdat ik en 2 andere al wat ervaring hadden met rijden mochten we zelf over het terrein rijden. Omdat het best warm was mochten we alleen lopen.
We gingen de zelfde paden lopen als we deden met de motor de dag ervoor. Over de velden door het bos over de heuvels enz..
Het ging heel goed. Het was heel leuk. Ik reed op big grey ( ik weet zijn naam niet meer). Op donderdag gingen we hekwerken opzetten en moesten we grond om spitten. Omdat het er maanden niet regent is alles zo droog geworden. Het gras is helemaal bruin en dood. En we moesten opletten met het gebruik van water. De dieren hebben het ook zwaar omdat ze geen gras hebben om te eten en al het water in de dam begint minder te worden. Ze moeten daarom bijgevoerd met veel hooi. Er is in deze periode veel kans op branden. Rond deze tijd begint in Queensland het regen seizoen. Maar dan regent het er gelijk veel en loopt alles onder water. We moesten op donderdag alles klaar maken voor de regen. Met zijl en banden proberen ze te zorgen dat niet alles onder water loopt.
Vrijdag gingen we het vee binnen hallen. Je mocht kiezen of je met de paard of met de motor wilden. Ik koos ervoor om met paard te gaan. Dit keer kreeg ik Bleu. Het was ongeveer 40 minuten rustig lopen naar de wei met de koeien. We moesten door de bossen heuvels en smalle paden. We kwamen 2 keer grote hagedissen tegen die we met een grote boog moesten ontwijken. De paarden zijn bang van dat soort dieren.
Toen we daar aankwamen moesten we al de koeien bij elkaar drijven en daarna wisten ze zelf de weg. We liepen er alleen achter aan en soms moesten we er is 1 weer in de groep brengen. Bij de boerderij hebben we ze bekeken op gezondheid en ontwormt. Daarna hebben we de schappen binnen gehaald. Die stonden dicht bij en werden door de honden binnen gebracht heel grappig om te zien. In de avond zijn we terug naar Brisbane gegaan en vanuit daar gingen we allemaal naar onze werk plekken.

Geduurende de week kregen we adressen van berderijen die personeel vroegen. Ons profiel met evaring en foto werd online gezet en zo konden bedrijven contacten als ze dachten dat je de juiste persoon was.
Ik had 2 adressen om te bellen en vragen te stellen. 1 daarvan vroeg naar mij. Die nam helaas 3 dagen te telefoon niet op. De andere was bij een vrouw die hulp nodig had met het verzorgen van de dieren en ook wat tuinieren en klussen in huis. Het klikte heel goed en ik zou daar heen gaan. Maar helaas ging het uit eindelijke niet door want ze kreeg haar oude werknemer weer terug. Toen moest ik snel 2 andere bedrijven bellen 1 daarvan was op een koeien melkerij waar ook 2 andere meiden al werkte uit Amerika en Nederland. Die vertelden dat ze het heel leuk hadden daar. Accomodatie en eten was inbegrepen en verdiende een goed salaris. Dit bedrijf was in Victoria. Ik besloot om uiteindelijk daar heen te gaan en 3 maanden daar te gaan werken. Dit betekende dat ik vanuit Brisbane naar Melbourne moest vliegen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Murgon

Springbook farm (queensland)

Springbook farm is een boerderij waar ze backpackers leren en laten evaren hoe het is om te werken op een boerderij in Australie. Zij hebben een groot netwerk aan boerderijen die pesoneel zoeken.
De boerderij ligt afgelegen en heeft daarom geen mobiele telefoon verbinding en een slechte internet verbinding.
Op maandag hadden we eerst uitleg over de komende week. en daarna begonnen we gelijk met het leren van quad, en tractor rijden.
We kregen lekker eten en veel.
Dinsdag gingen we verder met de grote tractor en moesten we hooi balen verplaatsen.
In de middag gingen we motor rijden. We kregen eerst te weten wat je allemaal moet checken voor je weg gaat zoals olie etc.
Daarna was het gewoon ga maar rijden. Het ging goed is niet moeilijk om de motor stbiel te houden. Alleen bij een bocht ben ik gevallen.
We gingen eerst 10 minuten rondjes rijden op het veld daarna moesten we phil volgen. We gingen over heuvels en dallingen en door het bos over stenen en takken.
De Australische mensen houden graag van vloeken als je even niet opschiet dan beginnen ze gelijk te vloeken en tieren dat je moet opschieten.
Maar als je daar door heen kijkt bebben ze het beste met je voor.
We gingen heel stijl naar beneden over bladeren en takken. Het meisje voor me vond het heel erg eng allemaal. Je mocht niet remmen met de handrem want dan was de kans groot dat je zou vallen. Ik raakte beetje gestressd door de dalling en deed gas iets te veel de verkeerde kant op en reed tegen het meisje voor me aan.
Ze had niks. (tot ze later op de boerderij er achter kwam dat haar voet blauw was). Daarna was ik zo gestressd dat ik nog een paar keer te veel gas gaaf en uiteindelijk viel op een helling omhoog. de rest was al weg. Daar zat ik dan met mijn motor die te zwaar was om omhoog te krijgen. En duurde best een tijd voor ze terug kwamen om me te helpen.
Eenmaal terug bleek Mette het meisje dat ik aan reed niet meer mee te kunnen naar de middag tour. We gingen een nog moeilijkere tour doen met glibberigere ondergrond en meer stijlere dallingen en hellingen. Ik had er weinig vertrouwen in.
Na de lunch gingen we naar ander deel om motor te rijden. We gingen rijden met een stuk waar achter een dam zat. En op een gegeven moment was Mo weg. Die bleek in de Dam te zijn gereden. En kwam er met geen moeite uit. Uiteindelijk moest de quad gehaald worden om hem en zijn motor eruit te hallen.
We zijn daarna niet meer verder gegaan. Het was heel erg leuk het motor rijden maar iets te veel voor 1 dag.
Op woensdag gingen we paardrijden. De paarden lopen los op het terrein en hebben veel ruimte. Met de motor worden ze naar de bak gedreven. Ik moest de big grey nemen. (zijn naam ben ik vergeten). Omdat ik en 2 andere al evaring hadden mochten we vrij rond lopen over het terrein. We ging over de zelfde paden als de motor de dag ervoor. De andere die niet konden rijden moesten eerst lessen. Daarna moesten we Phil volgen op de motor over weer allemaal dallingen, en heuvels en door het bos en het land rijden.
Donderdag gingen we herkwerken opzetten. Het was die dag 37 graden.
We moesten ook grond omspitten en zijl neerleggen. Er zijn periodes dat het er zo droog is dat al het gras bruin is.Omdat het er maanden niet regend. Er is dan ook grote kans op branden. Maar omdat het regen seizoen begint moesten we alles klaar maken voor de regen. Omdat als het er regent dan regent het er veel en loopt alles onder water.
Vrijdag ws het de dag dat we al het vee binnen moesten hallen met de paarden of met de motor. Ik koos er voor om met een paard te gaan.
Deze dag ging ik op Bleu. Het was ongeveer 45 minuten naar het weiland waar het vee liep. We moesten door de creek. Veel heuvels en bossen en smalle paden om er te komen.
Onder weg kwamen we 2 mega hagedissen tegen die we met een grote boog moesten ontwijken omdat de paarden er doodsbang voor zijn.
Eenmal daar moesten we de koeien opdrijven. Ze weten zelf de weg je hoeft daarna alleen achter ze aan te lopen. Omdat er ook kalfjes tussen liepen ging dat heel langzaam. Afentoe moest je is aan de zijkant lopen om ze weer een beetje in de groep te brengen.
Bij de boerderij moesten we ze behandelen tegen parasieten en checken of ze allemaal nog in goede conditie zijn.
Ook de schapen hebben we behandeld tegen parasieten. Maar die stonden dicht bij en werden door de 2 honden binnen gebracht.

In deze week kregen we adressen toe gewezen van boerderij die personeel zochten. Onze foto en informatie en evaring werd online gezet. Vizitoss heeft een groot netwerk aan bedrijven over heel Australie die persooneel zoeken. Ik had 2 bedijven die geitereseerd waren. We moesten zelf de bedrijven opbellen en vragen stellen.1 daarvan nam helaas 3 dagen de telefoon niet op. De andere wel dit was bij een vrouw die hulp nodig had met het verzorgen van de dieren en huishoudelijke klussen.
Daar zou ik eerst heen gaan omdat het goed klikte. Maar uiteindelijk kreeg zij haar oude werknemer toch weer terug en moest ik iets anders zoeken.
Ik kreeg 2 nieuwe adressen om te bellen. Uiteindelijk ga ik nu naar een koeienmelkerij in trerang. Hier werken al 2 andere meiden uit Amerika en uit Nederland die vonden het heel erg leuk. Het is in een mooie omgeving niet ver van het strand. Accomodatie en eten is in begrepen. De mensen leken mij aardig. Om er te komen moet ik eerst naar Melbourn vliegen dan met de trein naar Terang.

Recente Reisverslagen:

05 December 2016

Springbook farm

05 December 2016

Noosa

05 December 2016

Dairy farm
Marit

Dit dagboek gaat over mijn reis naar Australie die ik 17 november ben begonnen. Ik hoop dat jullie het leuk vinden om mijn vehalen te lezen en de foto's te bekijken. Groetjes Marit

Actief sinds 02 Dec. 2016
Verslag gelezen: 645
Totaal aantal bezoekers 43984

Voorgaande reizen:

02 December 2016 - 02 December 2016

Noosa

02 December 2016 - 02 December 2016

Springbook farm (queensland)

Landen bezocht: