Springbook farm (queensland)

Springbook farm is een boerderij waar ze backpackers leren en laten evaren hoe het is om te werken op een boerderij in Australie. Zij hebben een groot netwerk aan boerderijen die pesoneel zoeken.
De boerderij ligt afgelegen en heeft daarom geen mobiele telefoon verbinding en een slechte internet verbinding.
Op maandag hadden we eerst uitleg over de komende week. en daarna begonnen we gelijk met het leren van quad, en tractor rijden.
We kregen lekker eten en veel.
Dinsdag gingen we verder met de grote tractor en moesten we hooi balen verplaatsen.
In de middag gingen we motor rijden. We kregen eerst te weten wat je allemaal moet checken voor je weg gaat zoals olie etc.
Daarna was het gewoon ga maar rijden. Het ging goed is niet moeilijk om de motor stbiel te houden. Alleen bij een bocht ben ik gevallen.
We gingen eerst 10 minuten rondjes rijden op het veld daarna moesten we phil volgen. We gingen over heuvels en dallingen en door het bos over stenen en takken.
De Australische mensen houden graag van vloeken als je even niet opschiet dan beginnen ze gelijk te vloeken en tieren dat je moet opschieten.
Maar als je daar door heen kijkt bebben ze het beste met je voor.
We gingen heel stijl naar beneden over bladeren en takken. Het meisje voor me vond het heel erg eng allemaal. Je mocht niet remmen met de handrem want dan was de kans groot dat je zou vallen. Ik raakte beetje gestressd door de dalling en deed gas iets te veel de verkeerde kant op en reed tegen het meisje voor me aan.
Ze had niks. (tot ze later op de boerderij er achter kwam dat haar voet blauw was). Daarna was ik zo gestressd dat ik nog een paar keer te veel gas gaaf en uiteindelijk viel op een helling omhoog. de rest was al weg. Daar zat ik dan met mijn motor die te zwaar was om omhoog te krijgen. En duurde best een tijd voor ze terug kwamen om me te helpen.
Eenmaal terug bleek Mette het meisje dat ik aan reed niet meer mee te kunnen naar de middag tour. We gingen een nog moeilijkere tour doen met glibberigere ondergrond en meer stijlere dallingen en hellingen. Ik had er weinig vertrouwen in.
Na de lunch gingen we naar ander deel om motor te rijden. We gingen rijden met een stuk waar achter een dam zat. En op een gegeven moment was Mo weg. Die bleek in de Dam te zijn gereden. En kwam er met geen moeite uit. Uiteindelijk moest de quad gehaald worden om hem en zijn motor eruit te hallen.
We zijn daarna niet meer verder gegaan. Het was heel erg leuk het motor rijden maar iets te veel voor 1 dag.
Op woensdag gingen we paardrijden. De paarden lopen los op het terrein en hebben veel ruimte. Met de motor worden ze naar de bak gedreven. Ik moest de big grey nemen. (zijn naam ben ik vergeten). Omdat ik en 2 andere al evaring hadden mochten we vrij rond lopen over het terrein. We ging over de zelfde paden als de motor de dag ervoor. De andere die niet konden rijden moesten eerst lessen. Daarna moesten we Phil volgen op de motor over weer allemaal dallingen, en heuvels en door het bos en het land rijden.
Donderdag gingen we herkwerken opzetten. Het was die dag 37 graden.
We moesten ook grond omspitten en zijl neerleggen. Er zijn periodes dat het er zo droog is dat al het gras bruin is.Omdat het er maanden niet regend. Er is dan ook grote kans op branden. Maar omdat het regen seizoen begint moesten we alles klaar maken voor de regen. Omdat als het er regent dan regent het er veel en loopt alles onder water.
Vrijdag ws het de dag dat we al het vee binnen moesten hallen met de paarden of met de motor. Ik koos er voor om met een paard te gaan.
Deze dag ging ik op Bleu. Het was ongeveer 45 minuten naar het weiland waar het vee liep. We moesten door de creek. Veel heuvels en bossen en smalle paden om er te komen.
Onder weg kwamen we 2 mega hagedissen tegen die we met een grote boog moesten ontwijken omdat de paarden er doodsbang voor zijn.
Eenmal daar moesten we de koeien opdrijven. Ze weten zelf de weg je hoeft daarna alleen achter ze aan te lopen. Omdat er ook kalfjes tussen liepen ging dat heel langzaam. Afentoe moest je is aan de zijkant lopen om ze weer een beetje in de groep te brengen.
Bij de boerderij moesten we ze behandelen tegen parasieten en checken of ze allemaal nog in goede conditie zijn.
Ook de schapen hebben we behandeld tegen parasieten. Maar die stonden dicht bij en werden door de 2 honden binnen gebracht.

In deze week kregen we adressen toe gewezen van boerderij die personeel zochten. Onze foto en informatie en evaring werd online gezet. Vizitoss heeft een groot netwerk aan bedrijven over heel Australie die persooneel zoeken. Ik had 2 bedijven die geitereseerd waren. We moesten zelf de bedrijven opbellen en vragen stellen.1 daarvan nam helaas 3 dagen de telefoon niet op. De andere wel dit was bij een vrouw die hulp nodig had met het verzorgen van de dieren en huishoudelijke klussen.
Daar zou ik eerst heen gaan omdat het goed klikte. Maar uiteindelijk kreeg zij haar oude werknemer toch weer terug en moest ik iets anders zoeken.
Ik kreeg 2 nieuwe adressen om te bellen. Uiteindelijk ga ik nu naar een koeienmelkerij in trerang. Hier werken al 2 andere meiden uit Amerika en uit Nederland die vonden het heel erg leuk. Het is in een mooie omgeving niet ver van het strand. Accomodatie en eten is in begrepen. De mensen leken mij aardig. Om er te komen moet ik eerst naar Melbourn vliegen dan met de trein naar Terang.

Recente Reisverslagen:

05 December 2016

Springbook farm

05 December 2016

Noosa

05 December 2016

Dairy farm